Ptaszek, G., Stunża, G. D., Pyżalski, J., Dębski, M., Bigaj, M. (2020). Edukacja zdalna: co stało się z uczniami, ich rodzicami i nauczycielami? Gdańsk Stawiając na tradycyjną formę przemówienia, poniżej propozycja dla dyrektora szkoły przemówienia z okazji zakończenia roku szkolnego klas ósmych. Oczywiście jedna z wielu możliwości, która przy odrobinie własnej kreatywności śmiało może ewaluować zarówno w kierunku listu do uczniów, nauczycieli i rodziców, jak również Pożegnanie się nigdy nie jest łatwe, ale dzięki kilku wskazówkom możesz się z tym pogodzić. Bądź szczery. Poinformuj współpracowników, ile dla ciebie znaczyli, jaki wpływ mogli mieć na twoje życie, jak wiele cię nauczyli lub jak bardzo ich doceniasz. Docenią twoją szczerość i poczujesz się lepiej, gdy to powiesz. Irek Sobczak był jednym z głównych postaci w serialu 19+. Był głównym protagonistą serialu. Grany jest przez Beniamina Andrzejewskiego. Irek jest miły, przyjazny i romantyczny. Irek był też luzakiem z którym szło konie kraść, spał z wieloma kobietami, Jolą, Magdą Staszak, Martą Moniką Różycką i Iwoną. Od sezonu szóstej osobowość Irka trochę się zmienia. Teraz jest Przemówienie pożegnalne klas II dla klas III. Szanowna Dyrekcjo, Drodzy Nauczyciele, Rodzice i Absolwenci Gimnazjum im. (np. Ziemi Śląskiej w Piecach)! Jest mi niezmiernie przyjemnie dostąpić zaszczytu wygłoszenia pożegnalnego przemówienia. Francuski pisarz Wiktor Hugo (Igo), powiedział : "Życie składa się z przywitań i pożegnań". Nauczyciel dyplomowany z ponad 20-letnim stażem pracy z dziećmi mającymi problemy w uczeniu się oraz z doświadczeniem w aktywizacji zawodowej dorosłych i w pracy z uczniami dwujęzycznymi. Autorka projektów edukacyjnych i materiałów dla nauczycieli z zakresu metod aktywizujących, Problem Based Learning, praw człowieka, antydyskryminacji. . Przestałem być wychowawcą klasy maturalnej. To moje trzecie wychowawstwo w 18-letniej karierze nauczyciela. Miałem jedną klasę w starym liceum (cztery lata) i dwie w nowym (dwa razy po trzy lata). Razem daje to dziesięć lat bycia wychowawcą i osiem lat bez tego obowiązku. Dawniej nauczyciele wymigiwali się od funkcji wychowawcy. Każdy wolał tylko uczyć. Wprowadzenie awansu zawodowego spowodowało, że ludzie chcieli mieć własną klasę. Z klasą bowiem łatwiej zrobić awans. Nauczyciel bez klasy ma trudniej. Po zrobieniu awansu wychowawstwo było traktowane jak kula u nogi. Obecnie jest inaczej. W dobie braku godzin i ciągłego ryzyka zwolnienia wychowawstwo daje pewność zatrudnienia. Dyrekcja daje niejako wychowawcy zapewnienie, że przynajmniej na czas pełnienia tej funkcji można być pewnym pracy. Poza tym lekcja wychowawcza to zawsze godzina więcej do pensum. A nieraz właśnie tej godziny brakuje. No i za wychowawstwo dostaje się dodatkowe pieniądze (dodatek ok. 5 proc. pensji). Oddałem klasę i raczej nieprędko dostanę następną. Wychowawstwo będą dostawać nauczyciele, którym brakuje godzin do etatu. A brakuje wszystkim, tylko nie osobom, które uczą obowiązkowych przedmiotów maturalnych. Prędzej więc wychowawcą będzie nauczyciel wiedzy o kulturze niż matematyki, przysposobienia obronnego niż języka polskiego. Trochę mi szkoda. Przecież nauczyciel bez wychowawstwa jest jak piwo bez alkoholu albo kawa bez kofeiny. Niektórzy to lubią, ale mnie jakoś nie smakuje. Dobry nauczyciel nie tylko potrafi przekazać wiedzę, ale umie też nawiązać relację ze swoimi uczniami. Jest to szczególnie ważne, kiedy pracujemy z najmłodszymi dziećmi. Dlatego w tym wpisie pokażę Wam, jak się przywitać oraz pożegnać ze swoimi uczniami, aby każdy poczuł się wyjątkowo. Idea jest bardzo prosta, ale działa idealnie. A przecież takie pomysły lubimy najbardziej;) Przed zajęciami pokazuję planszę swoim uczniom z grup przedszkolnych oraz wczesnoszkolnych, na której są zdjęcia i rysunki z różnymi formami powitania: shake hands, hug, fist bump, high five, let’s jump, let’s dance. Każde dziecko wybiera obrazek i może przywitać się z nauczycielem tak, jak chce. W grupach przedszkolnych dzieci witają się też z pacynką, a w szkole dzieci mogą witać się między sobą. Planszę wykorzystuję też na końcu zajęć. Takie powitania widziałem na filmikach w anglojęzycznym internecie, ale nigdzie nie mogłem znaleźć odpowiedniej planszy. Dlatego zrobiłem ją sobie sam i dodałem też swoje pomysły. Wykorzystajcie tą planszę na swoich zajęciach i zobaczycie, że dzieci będą zachwycone:) A Ty jakie masz sposoby na powitanie bądź pożegnanie ze swoimi uczniami? Podziel się w komentarzu. Tutaj pobierzesz PLANSZĘ Zobacz też zabawy z mojego ebooka „51 zabaw z angielskim”. Zobacz też: Gamifikacja definicja i przykłady Żeby ustalić jak gamifikacja radzi sobie z trudnymi przypadkami słabo zaangażowanych uczniów, czy pracowników, musimy dowiedzieć się czym ona jest. Gamifikacja polega na stosowaniu narzędzi typowych dla gier poza grami. Jakie to narzędzia? Być może sam z nich codziennie korzystasz. Jeśli tankujesz na stacjach benzynowych, możesz zbierać punkty. Dzięki temu jest bardziej prawdopodobne, że dalej będziesz tankować na tej samej stacji. Następuje budowanie lojalności wobec marki. Jeśli biegasz i używasz aplikacji Endomondo, możesz widzieć swoje osiągnięcia, zdobywasz odznaki, cele. Sama korzystam z aplikacji, która mierzy czas intensywnego wysiłku w tygodniu. Ostatnio zachorowałam zamiast zrealizować tygodniowy cel, musiałam odpuścić. Na ekranie aplikacji widziałam, że pasek postępu zatrzymał się w połowie. Od razu pomyślałam, że w przyszłym tygodniu muszę ćwiczyć więcej żeby to nadrobić. Pomyśl, czy Ty na co dzień korzystasz ze zgamifikowanych usług. One po prostu działają. Nauka o gamifikacji Wiemy, że gamifikacja działa w biznesie. Czy tak dobrze radzi sobie też w edukacji?Zbadali to eksperci ze Smithsonian Science Center. Naukowcy przeprowadzili eksperyment, w którym mierzono poziom zaangażowania, podczas różnych aktywności, wykonywanych przez grupę uczniów w czasie całego dnia. Aktywności związane z grami zwiększyły produktywność i zostały najlepiej odebrane przez grupę. Eksperci wskazują, że gamifikacja wspiera rozwój poznawczy. Tu duża rolę odgrywają tzw. Brain games. Gry te polegają na rozwiązywaniu zróżnicowanych problemów stawianych przed graczem. Co ważne gry wspierają rozwój umiejętności miękkich, takich jak praca w grupie i radzenie sobie z porażką. Potencjał gamifikacji wykorzystuje także szkolnictwo. Najbardziej znanym przykładem jest nowojorska szkoła Quest to Learn, która kształci swoich uczniów w modelu w całości opartym na grze. W praktyce wygląda to tak: uczniowie na kursie biologii wcielają się w pracowników fikcyjnej korporacji technologicznej. Ich zadaniem jest sklonowanie dinozaurów i stworzenie dla nich stabilnego ekosystemu. Wykonując te zadania, pogłębiają wiedzę na temat genetyki, biologii i ekologii. Przykłady mamy także na naszym podwórku, a mianowicie na wydziale biologii Uniwersytetu Gdańskiego. Zgamifikowane zajęcia dla studentów prowadzi dr Wojciech Glac, doświadczony na polu gamifikacji pedagog, finalista konkursu Popularyzator Nauki 2019. Gamifikacja w moim życiu Na początku nie byłam do niej przekonana. Myślałam, że to kolejne modne słowo, za którym nie stoją żadne rezultaty, a nawet jeśli takie się pojawiają, to na pewno są okupione wielkim wysiłkiem. Wmawiałam sobie: nie będziesz wiedziała jak się za to zabrać, a tak w ogóle i tak nie masz na to czasu. Od tamtej pory przeprowadziłam mnóstwo zgamifikowanych warsztatów, tworzyłam i współtworzyłam zgamifikowane scenariusze i edukacyjne escape roomy. I wiem na pewno, że bardzo się mylilam nie doceniając gamifikacji. Chcę ten proces pokazać na blogu. Ten blog jest dla Ciebie, jeśli chcesz: przełamać rutynę zacząć gamifikować mimo, że nie masz żadnego doświadczenia szybko i bez wysiłku generować pomysły w jedno popołudnie wymyślić jak wprowadzić elementy gry do swoich zajęć poznać konkretne narzędzia dowiedzieć się czego trzeba bezwzględnie unikać w gamifikacji. Zajrzyj też na mój na moją stronę na Facebooku. Tam na bieżąco będę wrzucać informacje o nowych wpisach. Karolina Większość nauczycieli niechętnie rozmawia z uczniami o śmierci – często nie czują się wystarczająco kompetentni lub najzwyczajniej w świecie ogarnia ich lęk. Naukowcy dowodzą, że rozmowy na temat umierania oswajają ludzi z tym tematem i zmniejszają lęk przed śmiercią. Ich zdaniem powinno się dążyć do tego, by jak najwięcej wiedzieć o śmierci, bo naturalne jest, że spotka ona każdego, z reguły w nieoczekiwanym momencie. Artykuł ten koncentruje się na sposobach pracy z uczniami w sytuacji żałoby (np. śmierć ucznia, nauczyciela, kogoś bliskiego). Zawarte informacje można również wykorzystać na warsztatach profilaktycznych i modyfikować je odpowiednio dla wybranej grupy. To, co opisałam poniżej, wykorzystałam w tym roku szkolnym w swoim miejscu pracy. Nasz uczeń zginął w tragicznym wypadku, przez co opieką psychologiczną należało objąć całą klasę (9-latki). Poniższe techniki (przeważa dyskusja) nie zawiodły, dzieci otrzymały wsparcie emocjonalne i rozpoczęły proces żałoby po pożegnaniu się z kolegą. Warsztaty z dziećmi na temat śmierci, jak i w sytuacji, gdy odszedł ktoś ze społeczności szkolnej, mają luźną strukturę, bo nigdy nie da się przewidzieć reakcji uczestników zajęć. Jak rozplanować pracę? Przygotowując się do pracy z osobą w żałobie, warto przemyśleć i zaplanować działania. Pierwszym z nich jest informowanie. Należy przekazać dzieciom rzeczową informację odnośnie zdarzenia (by zapobiec plotkom i pomówieniom), uwzględniając ich możliwości komunikacyjne i poznawcze. Tylko szczera odpowiedź na pytania, stawiane często wielokrotnie, pomaga w oswojeniu tego doświadczenia oraz jego przeżyciu. Jeśli umiera uczeń ze szkoły, należy najpierw przekazać informację o śmierci rodzicom uczniów, którzy chodzili razem z dzieckiem do klasy, by nie dowiedzieli się o tym przypadkiem, wchodząc do szkoły. Kolejno, po przekazaniu uczniom informacji, należy zadbać o ich emocje i zapytać, jak czują się z tą wiadomością (nie naciskamy, by wypowiadały się wszystkie dzieci – tylko chętni – i uważnie obserwujemy reakcje emocjonalne poszczególnych uczestników zajęć). Po tym zadaniu warto jest podyskutować o życiu. Wskazać, że jest ono radością i wielkim darem, dlatego ludzie go chronią, np. rodzice dbają o zdrowie swoich dzieci. Można skłonić uczniów do rozważań nad tym, jak przeżywają każdy swój dzień. Czy należą do osób, które cieszą się, jeśli mają pół batona, że mogą go zjeść, czy już narzekają, że tej połowy nie ma? Nauczyciel ma poddać refleksji, że najważniejsze jest to, jakim człowiekiem jest się na co dzień, jak korzysta się z życia i na czym się Wiedza jako sposób na obniżenie lęku Kolejnym ćwiczeniem, które można wykonać na tym etapie, jest burza mózgów „z czym kojarzy się uczniom śmierć”? Dzięki temu zadaniu nauczyciel zorientuje się, jaką wiedzę na ten temat posiadają uczniowie.. Dorosły wskazuje, że życie ma wymiar biologiczny i duchowy. Tu można podyskutować, w zależności od wieku, co się dzieje z duszą, gdy ciało umiera. Wnioskiem z zadania powinno być stwierdzenie, że tak naprawdę nie można jednoznacznie stwierdzić jak to jest. Szczególny nacisk należy położyć na wyjaśnienie, co to znaczy nie żyć, być martwym. Potrzebna jest tu praca na konkretnych przykładach, np. osoba martwa nie oddycha, nie rusza się, nic nie je. Warto wykonać ćwiczenie, po czym poznajemy, że człowiek żyje lub jest martwy (można przygotować dwa plakaty sylwetek ludzkich i na nich zaznaczać). Zadanie to należy podsumować słowami, że wszystko co żyje kiedyś umiera, nie tylko ludzie, ale także zwierzęta i rośliny. Ponadto każdy kogoś w swoim życiu stracił, nie musi być to koniecznie człowiek. Na tym etapie bardzo ważne jest podkreślenie, że ludzie często nie rozmawiają o śmierci, bo się jej boją, a boją się jej, bo mało o niej wiedzą. Z tego powodu w dalszej części zajęć rozważa się przyczyny umierania. Może mieć to formę burzy mózgów, pracy w grupie, w której każda wypisze na kartce przykładowe przyczyny (np. ze starości, z powodu choroby, z powodu urazu, zatrucia czy wypadku). Szerzej omawia się tę przyczynę, która zaistniała w danej sytuacji. Żeby nie wystraszyć uczniów tym tematem, należy zaznaczyć, że śmierć ze starości jest najczęstsza i naturalna. Najrzadsze są wypadki, ale nie da się ich uniknąć, po prostu się zdarzają. Lekarze w przypadku śmiertelnej choroby również nie mają możliwości wymiany organów na nowe, dlatego ciało umiera. W tym momencie bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na „liczbą żyć człowieka”. Współcześnie dzieci zainspirowane są grami komputerowymi, w których za pomocą jednego kliknięcia myszki dają życie lub je zabierają. Bardzo często w ich myśleniu zacierają się granice między światem rzeczywistym a wirtualnym. Z tego powodu musi pojawić się stwierdzenie, że jeśli ktoś umarł, to nie da się tego zmienić. Nie można nikomu przywrócić życia, nawet jeśli bardzo się tego chce. Człowiek ma tylko JEDNO życie. Z moich obserwacji wynika, że dzieci często są zdziwione tym stwierdzeniem. Wysnuwają wtedy takie wnioski, jak np. już nigdy nie powiem w złości „zabiję się”. Rozmawiając z uczniami o śmierci, trzeba także obalać mity, np.: „można spowodować czyjąś śmierć, jeśli się z tą osobą wcześniej pokłóciło” (dzieci mogą mieć jakieś niedokończone sprawy, zwłaszcza jeśli ktoś odchodzi nagle), „śmiercią można się zarazić”, „śmierć jest karą za złe zachowanie”. Stabilizacja emocji Dorośli podejmujący się rozmów na temat śmierci z założenia mają więcej doświadczeń życiowych w tym zakresie niż dzieci czy młodzież. Ich postawa (radzenie sobie vs unikanie) i umiejętność zapanowania nad emocjami jest niezwykle ważna, gdyż to od nich młodzi ludzie uczą się, jak poradzić sobie z tym trudnym doświadczeniem po raz pierwszy. Zadaniem dorosłego jest stabilizowanie emocji dzieci, pomoc w nazwaniu tych uczuć oraz wyrażeniu ich w sposób akceptowalny, bez względu na to, jakie są. Osoba, która podejmie się pracy z dzieckiem w sytuacji śmierci musi być z jednej strony empatyczna, a z drugiej musi być w stanie zachować dystans, który jest warunkiem udzielania dalszej pomocy. Ponadto dzieci muszą usłyszeć od dorosłego, że życie toczy się dalej i jego jakość z biegiem czasu może być w dalszym ciągu dobra. Nauczyciel powinien porozmawiać z dziećmi na temat żałoby i omówić z nimi jej etapy. Wskazać im, że jest to naturalny proces, który rozpoczyna się po śmierci kogoś bliskiego. Należy zaznaczyć, że żałoba wymaga czasu i może być wyrażana na różne sposoby. Etap ten wymaga bardzo dużej wyrozumiałości ze strony dorosłego. Musi być on przygotowany na różne komentarze dzieci, np. „ja go nie żałuję, bo mi dokuczał”, „dobrze że umarł, bo przepadła nam klasówka”. Tego typu reakcje zdarzają się czasami u dzieci i są naturalną reakcją na ekstremalną sytuację. Nauczyciel musi być świadomy, że nagła śmierć kogoś ze środowiska szkolnego może spotęgować żal i skomplikować proces żałoby, a nawet doprowadzić do wystąpienia PTSD (zespołu stresu pourazowego). Współcześnie dzieci zainspirowane są grami komputerowymi, w których za pomocą jednego kliknięcia myszki dają życie lub je zabierają. Bardzo często w ich myśleniu zacierają się granice między światem rzeczywistym a wirtualnym. Z tego powodu musi pojawić się stwierdzenie, że jeśli ktoś umarł, to nie da się tego zmienić. Nie można nikomu przywrócić życia, nawet jeśli bardzo się tego chce. Etapy żałoby Zadaniem, które należy wykonać z uczniami, jest omówienie etapów żałoby. Warto wskazać, że ogarniają nas wtedy różne uczucia, analogicznie jak np. w sytuacji, gdy coś zgubimy. Na początku nie możemy uwierzyć w stratę – mamy nadzieję, że nasza zguba się znajdzie (osoba, która umarła, wróci). Kiedy uświadamiamy sobie, że powrót jest niemożliwy, zaczyna ogarniać nas złość, którą musimy wyładować. Tłumaczymy, że czasem złości po czyjejś śmierci może ulżyć rysowanie, krzyczenie, skakanie, tupanie nogami, płacz. Dorosły zachęca do rozmawiania o swoich uczuciach z innymi, ale też do wyrzucania ich na zewnątrz – bez krzywdzenia innych – to powinno przynieść ulgę. Można się modlić, przytulać, wszystkie formy są dozwolone. Następnie zaczynają się negocjacje, np. niektórzy proszą Boga, by oddał zgubioną rzecz (zmarłą osobę). Jeśli to nie pomaga, zaczyna się odczuwanie smutku i żalu, że to coś zostało np. skradzione i czemu właśnie mi się to stało? (czemu mój bliski odszedł?). Na końcu zaczynamy godzić się z zaistniałą sytuacją (nie odzyskam zgubionej rzeczy) i dochodzimy do wniosku, że „tak miało być, ale my żyjemy dalej”. Uczniowie przeżywający śmierć kogoś bliskiego doświadczają poczucia bezradności, rozumianej jako brak wpływu na zaistniałą sytuację. Zadaniem dorosłego jest mobilizowanie ich do odzyskania poczucia zaradności. Należy pokazać uczniom, że mają wpływ na sytuację w postaci pożegnania ze zmarłym. Warto zastanowić się, w jaki sposób dziecko chciałoby pożegnać się ze zmarłym. Moż... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań magazynu "Życie Szkoły" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Możliwość pobrania materiałów dodatkowych ...i wiele więcej! Sprawdź Nauczyciele aktywnie kształtują życie swoich uczniów. Działaj z sercem i umysłem, często są postrzegani jako osoby o szacunku. Ponieważ bycie nauczycielem to nie tylko zawód, to powołanie. Powołanie, aby przygotować młodych ludzi do ich późniejszego życia i dać im wiedzę, z której mogą korzystać przez długi czas. Na naszych stronach znajdziesz zestaw starannie dobranych życzeń dla nauczycieli. Kochani Nauczyciele, bądźcie wciąż z nami! Czy jesteśmy duzi czy jeszcze mali. Życzymy Wam szczęścia na następne lata – niech żyje i rozkwita nasza oświata!!! Dziękujemy za trud włożony w nasze wychowanie, za poświęcony czas i przekazaną wiedzę, za każdy pierwszy krok wprowadzający nas w krąg nowych, nieznanych spraw, za uśmiech, serce i cierpliwość… I choć świat się zmienia to nadal są w modzie szczere życzenia, którymi pragniemy dziś wyrazić wdzięczności wiele Dla Was, drodzy Nauczyciele!!! Wykształcenie to niezwykle cenny podarunek. Dziękujemy za wysiłek podczas codziennego budowania naszej wartości! W podzięce za edukacyjną podróż, życzymy samych radości i sukcesów, spełnienia marzeń, realizacji wszystkich wymarzonych celów i tego, by podejmowany trud zawsze był źródłem satysfakcji. Wdzięczność niewypowiedziana nie znaczy zbyt wiele, dlatego dziś krzyczymy: Dzięki Ci nasz nauczycielu!!! Dziękujemy za każdą lekcję, dzięki której mogliśmy powiększyć swoją wiedzę. Składamy Panu najserdeczniejsze życzenia. Dużo zdrowia, złotej cierpliwości, wytrwałości, mnogości sukcesów zawodowych i pociechy z uczniów. Dziękujemy za pokazanie nam, że porażki mogą nas czegoś pożytecznego nauczyć, że gdy przeżywamy trudności, możemy odkryć swą siłę, że miłość i życzliwość często znajdujemy w najciemniejsze dni. Dziękujemy, za ogrom pracy, który włożyliście w nasze wychowanie i edukację. Za te wszystkie lata starań, abyśmy z bagażem wiedzy i z podniesioną głową mogli wejść w dorosłe życie. Teraz, gdy kończy się etap szkoły (podstawowej, gimnazjum, średniej) i czekają nas nowe wyzwania, wiemy, że dzięki wam możemy spełniać swoje marzenia i dalej zdobywać wiedzę. Będziemy o was zawsze pamiętać i ciepło wspominać te lata spędzone w szkolnej ławce. Wszyscy nasi kochani nauczyciele, dla swoich uczniów cierpliwości mają wiele. Za naukę, za trud jaki jest wkładany przeogromny bukiet życzeń składamy. Jest dla nas Pani prawdziwym wzorem tego jaki powinien być Nauczyciel – życzliwość, dobroć, mądrość i cierpliwość. Jesteśmy wdzięczni za trud włożony w naszą naukę. Życzymy sukcesów w życiu zawodowym i osobistym. Dla najlepszej nauczycielki – naszej Pani Wychowawczyni składamy słoneczne życzenia: szczęścia, pełni radości, spełnienia marzeń i zdrowia. Do tych szczerych życzeń dokładamy jeszcze – wiele słońca i uśmiechu na twarzy. Koniec roku to czas podsumowań – jedno i najpiękniejsze słowo: Dziękujemy! Nauczycielu nasz drogi, kochany, dziś szkoły opuszczamy bramy, z odwagą i nadzieją w świat wyruszamy, pamiętając jak wiele Tobie zawdzięczamy! Dzisiaj koniec roku mamy, więc życzenia składamy: miło spędzonych wakacji, spełnienia swoich racji, wynagrodzenia za trud, by życie upływało jak z nut, by beztrosko czas płynął, tego uczniowie życzą. Żeby zadość było mało, swój podpisik tu składają. „Wykształcenie to dobro, którego nic nie jest w stanie nas pozbawić.“ W podziękowaniu, za trudną pracę i wskazanie właściwej drogi, życzymy dużo wytrwałości i dalszych sukcesów zawodowych. Za uśmiech, dobre słowo, zachętę do pracy gdy nic się nie udawało i pochwałę gdy wszystko szło dobrze. Za pomoc w odkrywaniu tego w czym jesteśmy najlepsi i przekonywanie, że możemy zrobić więcej niż się spodziewamy. Za pokazanie nam, że się liczymy i jesteśmy ważni. Za przełamanie strachu do rzeczy nieznanych i niezrozumiałych. Za to, że mogliśmy zawsze na Panią liczyć! Za trzy kolorowe lata nauki, które wniosły w nasze życie tak wiele radości… Dziękujemy Niech Wam nie zbraknie nigdy zdrowia, niech szkoła w dom się wspólny zmienia! Praca wychowawcy to praca niełatwa, bo często leniwa i krnąbrna jest dziatwa. Kocha ona figle i chętnie się czubi, lecz stroni od książki, uczyć się nie lubi. Trzeba dużo zdrowia, dużo czasu stracić, aby umysł ucznia rozwinąć, wzbogacić, który gdy dorośnie, dopiero zrozumie, jak jest w życiu ciężko, gdy się mało umie. Obiecujemy, że przekazana wiedza będzie przez nas należycie wykorzystana a pamięć o naszej Wychowawczyni zostanie na długo w naszych sercach! Wdzięczni wychowankowie klasy…. Życzymy Pani tak jak nikt nie życzy Spełnienia wszystkich marzeń, Zdrowia, szczęścia i słodyczy. I życzymy tak jak życzy dobra wróżka By spełniły się życzenia Z samego końca Pani serduszka. Życzenia pożegnalne dla nauczycieli są formalne, ale z sercem Pożegnanie z nauczycielami: Gdy nauczyciel wykazuje się sercem i zrozumieniem, może także zdobyć zaufanie każdego ucznia. Oczywiście, szacunek dla siebie także odgrywa istotną rolę. Ale sam szacunek nie wystarczy, dobry nauczyciel musi być w stanie przekonywująco przekazać swoim uczniom: Jestem jednym z was i to się nie zmieni. Co sprowadza nauczyciela z wszechstronnym horyzontem wiedzy, kiedy otwiera się przed nim inne niebo niż jego uczniów? Podczas gdy taki nauczyciel może odgrywać ważną rolę w reformie edukacji, nigdy nie będzie w stanie przekazać uczniom pasji do swojego przedmiotu. Pożegnaj nauczyciela- bo na to zasługuje Kiedy dobry nauczyciel żegna się ze szkołą, zwykle pozostawia dużą lukę, której nie da się łatwo wypełnić. Ponieważ brakuje mu dowcipu, uroku i życzliwości, które promieniowały tego konkretnego nauczyciela. Zaufanie każdego ucznia musi najpierw zostać odzyskane, a to tylko wtedy, gdy spotykasz uczniów na poziomie oczu i dajesz im jasne zrozumienie: Jestem jednym z was. Niezależnie od tego, czy nauczyciel przechodzi na emeryturę, czy też kończy klasę, oto pożegnalne słowa dla nauczycieli, aby wyrazić swoje uznanie i dać nauczycielowi lub nauczycielowi kilka miłych słów po drodze. Zyczenia dla nauczyciela – Uczniowie i nauczyciele: naturalna wrogość? Oczywiście, czasami w życiu szkolnym dochodzi do tarcia. Ale wielu uczniów również docenia swoich nauczycieli. Jesteś osobą pełną szacunku i jednocześnie towarzyszką w ważnej części życia. Nauczyciele nie tylko przekazują młodym ludziom faktyczną wiedzę, ale także wartości, zachęcają do dyskusji i pomagają im odnaleźć swoje miejsce w życiu. Najpóźniej, kiedy pożegnasz się z nauczycielem lub nauczycielem, nadszedł czas, aby podziękować. To się udaje z miłymi podziękowaniami i pożegnaniami dla nauczycieli. Kiedy dobry nauczyciel odchodzi, często zostawia dużą lukę. Właściwe słowa mogą to wyrazić. Na opracowaliśmy wiele różnych zyczen pożegnalnych dla nauczycieli: Gratulujemy przejścia na emeryturę, kiedy nauczyciel odchodzi na emeryturę, a także wypowiedzi, które opuszczają szkołę, kiedy klasa żegna się z nauczycielami. Niezależnie od tego, czy pod koniec szkoły podstawowej, gimnazjum, szkoły średniej czy szkoły zawodowej, pożegnalne oświadczenia dla nauczycieli są mile widziane, dziękuję za wydajność i wysiłek, jaki nauczyciel wykazał podczas wspólnego spędzania czasu. Możesz zainspirować się i odkryć słowa, które pomogą Ci pożegnać się z twoim nauczycielem. Odpowiednie życzenia, by pożegnać się z nauczycielami Wypowiedzi pożegnalne dla nauczycieli mogą przyjść na wiele różnych sposobów: na przykład na przyjęciu pożegnalnym. Lub piszesz kartkę z życzeniami do adopcji nauczyciela. W dzisiejszej erze cyfrowej klasa może również opuścić tablicę ogłoszeń na Facebooku, aby podziękować nauczycielowi za wspólny czas i pożegnać się. Cokolwiek chcesz pożegnać się z nauczycielem: Na naszej stronie znajdziesz wiele cytatów, mądrych słów, wersetów i miłych tekstów, które trochę osłodzą pożegnanie. To, czy pożegnasz się w zabawny, czy raczej formalny sposób, zależy wyłącznie od Ciebie. Zacznij przeglądać, przygotuj ładną kartkę pożegnalną dla nauczyciela z klasą lub przygotuj małą przemowę. Zebraliśmy inspiracje do pożegnalnych powiedzeń. Życzymy przyjemnego przeglądania! Pożegnanie ze szkołą podstawową Pożegnanie ze szkołą podstawową Przysłowia i życzenia Z podstawową szkołą, okres życia mija dla dzieci i zaczyna się nowy. Kiedy chłopcy i dziewczęta ukończyli czwartą klasę, przechodzą do niemieckiej szkoły średniej. Nowi koledzy i nauczyciele czekają na dzieci i musisz pożegnać się z ukochanymi przyjaciółmi, kolegami z klasy i nauczycielami. Przy tej okazji możesz odbyć podróż studencką lub szkolną, zorganizować imprezę klasową lub wspólnie robić różne rzeczy. Nauczyciele mogą napisać kartkę z życzeniami lub wysłać wypowiedzi kolegów z klasy. Oto zdjęcia z takimi pożegnalnymi powiedzeniami ze szkoły podstawowej, ale także krótkie teksty na listy i kartki z życzeniami, a także pomysły na rzeczy do pożegnania z czwartą klasą. Wszystkie zdjęcia, życzenia i słowa na tej stronie są bezpłatne do celów niekomercyjnych i mogą być używane do pożegnania się z własnym dzieckiem ze szkoły podstawowej. Jest wiele pozdrowień, ale także jedno lub drugie zabawne powiedzenie można znaleźć poniżej. W przypadku wszystkich zgłoszeń istnieje możliwość oceny, dzięki czemu czytelnicy mogą głosować na to, które pożegnalne zdania i pomysły są najpiękniejsze i które są mniej dobrze odbierane. Pomysły na pożegnanie ze szkołą podstawową Pod koniec osmej klasy możesz zrobić coś specjalnego razem ze uczniami i nauczycielami. To zależy od tego, ilu uczniów ukończyło szkołę podstawową i jak silna jest współpraca z równoległymi klasami. Oto kilka pomysłów na uroczystości, przyjęcia i inne pożegnalne zajęcia ze szkoły podstawowej. Najważniejsze jest, aby podczas imprezy uczestniczyło jak najwięcej rodziców, dzieci, nauczycieli i krewnych. Jeśli tylko garstka gości tam jest, zwykle nie ma odpowiedniego nastroju. Dlatego dobry pomysł jest bardzo ważny dla motywacji. Na zakończenie roku można zorganizować: wspólne grillowanie nocleg w namiocie wypad do ogrodu zoologicznego album ze wspomnieniami t-shirts Jestesmy ciekawi jak w waszej szkole jest organizowane zakonczenie roku?

jak pożegnać się z uczniami