Alimenty na dziecko pełnoletnie. W związku z tym wiek dziecka nie przesądza o istnieniu bądź nieistnieniu obowiązku alimentacyjnego. Oczywiście wiek daje możliwość, jednakże często jest tak, że dziecko chce się uczyć i rzecz jasna ma do tego prawo. W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, iż w odniesieniu do dzieci, które W takim przypadku ojciec powinien poszukac pracy. Jesli nie ma zakazu pracy to nawet po uzyskaniu przez siostre pelnoletnosci moze byc ciezko obnizyc alimenty- jej potrzeby wzrastaja, jesli podejmie studia to po prostu bedzie mogl bronic sie, aby dalej nie byly podnoszone, ale raczej nie obnizone. Jeżeli jednak dziecko nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić swoich podstawowych potrzeb ponieważ w dalszym ciągu się uczy, jest osobą niepełnosprawną lub przewlekle chorą jest uprawione w dalszym ciągu do pobierania od rodziców alimentów. Może również domagać się podwyższenia alimentów, nawet mając powyżej 18 lat. Alimenty przysługują dziecku, jeśli nie jest ono w stanie samo się utrzymać. Trzeba pamiętać, że jeśli dziecko osiągnęło pełnoletniość, będzie musiało wykazać, że niemożność samodzielnego utrzymania się nie jest spowodowana jego winą, a np. czynnikami obiektywnymi (czyli np. tym, że się uczy). To, że dziecko V praxi dochází často k situaci, kdy alimenty musí platit jeden z rodičů na dítě (děti) druhému, který je má ve výlučné (nebo střídavé) péči* po rozvodovém řízení (nedohodnou-li se mezi sebou). *Svěření dětí do péče výlučnou formou je nejčastější (dochází k ní až v 90 % případů). Rozszerzony obowiązek alimentacyjny na rzecz pełnoletniego dziecka. Jeżeli uprawniony w chwili lub po osiągnięciu pełnoletniości – nie osiągnął samodzielności życiowej, tzn. nie był w stanie utrzymać się samodzielnie, to należą mu się alimenty, nawet gdyby nie znajdował się w niedostatku. Np. dziecko kontynuuje naukę i . Mikołaj Frączak / 22 czerwca 2021 Alimenty to świadczenie, które jest realizowane na rzecz osób fizycznych. Najczęściej alimenty wypłacane są na dzieci lub rodziców. Alimenty zwykle płaci ten rodzic, który po rozwodzie nie opiekuje się bezpośrednio dzieckiem. Obowiązek alimentacyjny obowiązuje krewnych w linii prostej. To zstępni (czyli dzieci wnuki, prawnuki), potem wstępni (rodzice, dziadkowie czy pradziadkowie). Alimenty można uzyskać również od innych krewnych, jeśli nie jest możliwe ich otrzymanie od najbliższych. Alimenty może uzyskać tylko osoba, która cierpi niedostatek. Od tego założenia istnieje wyjątek. Nie dotyczy to bowiem stosunków między dziećmi i rodzicami. Jeśli dzieci są małoletnie, to rodzice mają obowiązek łożyć na ich utrzymanie. Rodzic, który musi płacić alimenty, często nie wie, jak długo ma takie świadczenie realizować. Czy fakt osiągnięcia pełnoletności powoduje, że taki obowiązek przestaje istnieć? Alimenty po rozwodzie dla małżonka Martyna Kowalska Zacznijmy od początku. Alimenty na dziecko płacone są dlatego, że dziecko nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się. Trzeba jednak wiedzieć, że rodzice muszą płacić alimenty, dopóki dziecko nie może samodzielnie się utrzymać. Taki obowiązek istnieje, jeśli dziecko ma już 18 lat, ale wciąż się uczy i nie ma żadnych źródeł dochodu. Podstawowym elementem, który decyduje o tym, czy dziecku wciąż należą się alimenty, jest sytuacja materialna dziecka. Alimenty przysługują dziecku, jeśli nie jest ono w stanie samo się utrzymać. Trzeba pamiętać, że jeśli dziecko osiągnęło pełnoletniość, będzie musiało wykazać, że niemożność samodzielnego utrzymania się nie jest spowodowana jego winą, a np. czynnikami obiektywnymi (czyli np. tym, że się uczy). To, że dziecko skończyło 18 lat, nie oznacza automatycznie, że rodzic nie musi płacić alimentów. Jeśli dziecko skończy 18 lat, to rodzic wciąż będzie musiał płacić alimenty, jeśli: - dziecko uczy się zawodu, - dziecko jest chore i ma to wpływ na to, że nie jest w stanie się utrzymać. Rozwód z orzekaniem o winie Dorota Kraskowska Dziecko ma pracę. Czy muszę płacić alimenty? Obowiązek alimentacyjny istnieje również wtedy, gdy dziecko ma pracę. Możliwość samodzielnego utrzymania się nie jest równoznaczna z osiągnięciem pełnoletniości i zdobycia pracy przez dziecko. Rodzic może być zwolniony z obowiązku alimentacyjnego dopiero wtedy, gdy dziecko ma własny majątek. Musi on dawać pewność pokrywania kosztów utrzymania. Jeśli dziecko się uczy i jest pełnoletnie, to rodzice nie mogą domagać się, żeby dziecko podjęło pracę zamiast studiów. Nie mogą też zaprzestać płacenia alimentów. Jeśli dochody z majątku dziecka, czyli wynagrodzenie czy stypendium nie wystarcza do tego, żeby się utrzymać, rodzice mają obowiązek dostarczyć dziecku brakującą kwotę. Konieczność płacenia alimentów nie jest ograniczona żadnym terminem. Nie zależy też od poziomu wykształcenia. Nawet jeśli dziecko pracowało wcześniej, a dopiero później zaczęło studia, to rodzic nie będzie zwolniony z obowiązku płacenia alimentów. CZYTAJ TEŻ To już dramat. Długi alimentacyjne wynoszą ponad 12 mld zł. To prawie połowa świadczenia 500 plus Rodzic musi wiedzieć, że nie może uznać samodzielnie, że nie będzie płacił na dziecko i po prostu przestać to robić. Decyzję o zakończeniu obowiązku alimentacyjnego zawsze musi podjąć sąd. W przypadku studenta sędzia weźmie pod uwagę, czy dziecko chce się uczyć. Sąd może orzec o zwolnieniu z obowiązku płacenia alimentów, jeśli studiujące dziecko nie będzie osiągało pozytywnych wyników. Nie mam pieniędzy. Czy muszę płacić alimenty? Rodzic może uchylić się od płacenia alimentów, jeśli jest w stanie wykazać, że taka pomoc finansowa spowoduje nadmierny uszczerbek finansowy albo też, jeśli udowodni, że dziecko nie chce się usamodzielnić. W pierwszym przypadku wystarczy przedstawić informację, że zasądzona kwota alimentów jest zbyt wysoka i po jej uregulowaniu nie pozwoli rodzicom na utrzymanie się. W terminologii prawniczej to tzw. nadmierny uszczerbek. Może do niego dojść, gdy dziecko, posiadając wyuczony zawód, który może wykonywać, chce dalej uczyć się na prywatnej uczelni, za którą trzeba dodatkowo zapłacić. Warto jednak pamiętać, że nawet w przypadku bardzo niskich dochodów rodziców, nie będą oni automatycznie zwolnieni z obowiązku alimentacyjnego. Jeśli dziecko jest pełnoletnie, a chce się dalej uczyć, to rodzice muszą dziecko utrzymywać. Niechęć do samodzielnego usamodzielnienie może być wykazana np. poprzez zaniedbywanie studiów, czy niezdawanie egzaminów w terminie. Może się zdarzyć, że obowiązek alimentacyjny nigdy nie wygaśnie. Będzie tak w sytuacji, gdy dziecko nie będzie w stanie samodzielnie się utrzymać, bo ciężko choruje lub jest niepełnosprawne. Obowiązek alimentacyjny będzie istniał nawet wtedy, gdy takie dziecko zawrze związek małżeński. Wtedy jednak pierwszym obowiązanym do płacenia alimentów jest małżonek. Jak samodzielnie napisać pozew o rozwód bez orzekania o winie? Dorota Kraskowska Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami prawnymi, zapraszamy do naszego serwisu ponownie!Jeżeli podobał Ci się artykuł podziel się z innymi udostępniając go w mediach społecznościowych - poniżej masz szybkie linki do udostępnień. Katarzyna Sudaj2014-12-01 05:59redaktor 05:59fot. belchonock / / ThinkstockNie każdy wie, że alimenty płaci się nie tylko na dzieci, ale czasami - po rozwodzie - także na rzecz byłego współmałżonka czy na rzecz swoich rodziców. W odpowiadamy na najczęstsze pytania dotyczące alimentów. Z danych KRD przygotowanych na prośbę wynika, że polscy dłużnicy alimentacyjni zalegają obecnie na kwotę ponad 4,6 mld zł. Zadłużenie to rośnie sukcesywnie od kilku lat, nawet o 695 mln rocznie (wzrost zadłużenia o 27 proc. z dnia 1 stycznia 2012 roku w stosunku do danych z początku 2011). Jak podaje Kornelia Hendżak, zastępca kierownika Departamentu PR z Krajowego Rejestru Długów Biuro Informacji Gospodarczej SA, średnia kwota, z jaką zalegają osoby wpisane za długi alimentacyjne to 27757,86 złotych. Dane Ministerstwa Sprawiedliwości za lata 2009-14 (pierwsze półrocze) pokazują, że w polskich sądach toczy się rocznie ok. 80-100 tys. spraw o alimenty, a w ich wyniku zasądza się świadczenia alimentacyjne na łączną kwotę 45-63 mln zł rocznie. Tylko w pierwszym półroczu 2014 r. ogólna wysokość zasądzonych alimentów przekroczyła 24,5 mln zł, a średnia wysokość świadczenia alimentacyjnego sięgnęła 685,40 zł. Prawomocne orzeczenia w sprawach o alimenty (sprawy) w I półroczu 2014 r. Rodzaje sprawo alimenty (z powództwa:) Ogółem Wysokość zasądzonych alimentów (ogólna kwota w złotych) Średnia wysokość zasądzonych alimentów w sprawie (kwota w złotych) Dzieci (w tym małoletnich) 32 368 22 760 916 703,20 Rodziców 672 394 143 586,50 Małżonków 518 334 143 645,10 Małżonków i ich dzieci 373 330 210 885,30 O ustalenie ojcostwa 1 518 627 436 413,30 Innych osób 429 142 458 332,10 Razem: 35 878 24 589 307 685,40 Źródło: Wydział Statystycznej Informacji Zarządczej, Departament Strategii i Deregulacji Ministerstwa Sprawiedliwości Natomiast Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej informuje, że udaje się ściągnąć zaledwie 7,9 proc. długów alimentacyjnych (stan z sierpnia 2014 roku). Wpływ na tak niską ściągalność alimentów może mieć niski zakres wiedzy na temat praw i obowiązków osób, którym przyznano takie świadczenia. Redakcja przygotowała kompleksowy poradnik na temat świadczeń alimentacyjnych. Kto komu płaci alimenty? Czy można odziedziczyć w spadku dług z tytułu niezapłaconych alimentów? Czy alimenty to tylko świadczenia pieniężne? – na te i inne pytania w rozmowie z odpowiadamy wspólnie z Tomaszem Szambelanem z kancelarii prawnej Michałowski Stefański Adwokaci. Kto od kogo może uzyskać alimenty? Czy alimenty przysługują tylko dzieciom i płacone są przez rodziców? Pierwszym skojarzeniem dotyczącym obowiązku alimentacyjnego jest klasyczny schemat dotyczący relacji dzieci z rodzicami. Jednakże krąg osób uprawnionych do świadczeń alimentacyjnych jest szerszy. Obowiązek alimentacyjny obejmuje wyżej wspomnianych rodziców, ale również krewnych, małżonków, przysposabiających jak i powinowatych. Tym samym możemy mówić o uprawnieniu do świadczeń alimentacyjnych: pomiędzy małżonkami, względem rozwiedzionego małżonka, między krewnymi: a) krewni w linii prostej – dzieci, rodzice, wnuki i dziadkowie orazb) krewni w linii bocznej – rodzeństwo, między przysposobionym a przysposabiającym, alimenty między ojczymem a pasierbem, ojca pozamałżeńskiego (biologicznego) dziecka na rzecz matki i odpowiednio na rzecz tego dziecka. Czy alimenty to tylko świadczenia pieniężne? Alimenty to nie tylko świadczenia pieniężne, lecz również świadczenia niepieniężne. Świadczenie będące przedmiotem obowiązku alimentacyjnego polega na zapewnieniu uprawnionemu bieżących środków utrzymania, a także wychowania. Świadczenia niepieniężne mają szeroko pojęty wymiar duchowy, psychologiczny – polegają na osobistych staraniach np. rodziców o wychowanie dziecka. Czytaj dalej: W jaki sposób otrzymać alimenty na własne dzieci? Należy wskazać na dwie drogi uzyskania alimentów. Pierwszym z nich jest sytuacja, w której wniosek o przyznanie alimentów na dzieci może być elementem pozwu o rozwód. Druga sytuacja może wystąpić, gdy jeden z rodziców dziecka zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych nie spełnia ich dobrowolnie, a do porozumienia między zobowiązanym a uprawnionym co do alimentów nie doszło w drodze ugody, wówczas to uprawniony może wytoczyć powództwo o alimenty. Pozew należy wnieść do sądu rejonowego, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania, albo do sądu rejonowego według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej. Wybór sądu należy do powoda, którym jest uprawniony do alimentów. Powód może dochodzić alimentów przed sądem polskim również w sytuacji, kiedy zobowiązany mieszka za granicą. Czy roszczenie o alimenty może się przedawnić? Należy podkreślić, że roszczenia o świadczenia alimentacyjne przedawniają się z upływem trzech lat. Oznacza to, że można dochodzić alimentów bieżących, a także zaległych za okres ostatnich trzech lat. Osoba dochodząca roszczeń alimentacyjnych jest zwolniona od kosztów sądowych. Ponadto, jeżeli osoba taka nie ma możliwości finansowych, by pokryć koszty profesjonalnego pełnomocnika, może zgłosić wniosek o ustanowienie dla niej pełnomocnika z urzędu. W jakiej wysokości alimenty są ustalane? Wysokość świadczenia alimentacyjnego uzależniona jest od dwóch czynników: usprawiedliwionych potrzeb dziecka i zarobkowych oraz majątkowych możliwości rodzica. Z uwagi na fakt, że przepisy prawa nie dookreślają pojęcia usprawiedliwionych potrzeb dziecka, przy ich ustalaniu należy kierować się stanem zdrowia dziecka, potrzebami związanymi z edukacją, bieżącymi potrzebami żywieniowymi oraz ubraniowymi, jak i zainteresowaniami oraz sposobem spędzania wolnego czasu. Należy pamiętać, że usprawiedliwione potrzeby są związane z możliwościami zarobkowymi i majątkowy rodzica. Przez powyższe należy rozumieć stan majątkowy, uzyskiwane wynagrodzenie jak i możliwości podjęcia dodatkowej pracy, czy też dochody z innych źródeł. Dzieci dorastają, kończą 18 lat. Czy i kiedy obowiązek alimentacyjny wygasa samoistnie? Obowiązek alimentacyjny nie wygasa automatycznie z uzyskaniem przez dziecko pełnoletności. Zależy natomiast od konkretnych okoliczności, takich jak: wiek dziecka, zainteresowania, uzdolnienia, stan zdrowia, chęć dalszego kształcenia itp. W sytuacji, gdy dziecko pomimo osiągnięcia pełnoletności wyraża chęć dalszej edukacji np. rozpoczyna studia, lecz nie ma możliwości samodzielnego utrzymania się, wówczas obowiązek alimentacyjny trwa nadal. Ponadto, obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka istnieje, gdy dziecko zakończyło edukację, a nie ma środków utrzymania. Wówczas, na gruncie prawa rodzinnego roszczenie alimentacyjne pełnoletniego dziecka jest uzasadnione tylko w niedostatku. W przypadku dziecka pełnoletniego, rodzice mogą uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem pełnoletniego dziecka, jeżeli żądanie alimentów jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Pamiętajmy, że w przypadku dziecka niepełnosprawnego, które nie jest w stanie się utrzymać, można żądać alimentów przez czas nieograniczony. Czy można wnioskować o podwyższenie alimentów? Na przykład, gdy dotychczasowe alimenty już nie wystarczają, bo dziecko rozpoczyna studia w innym mieście. Zgodnie z treścią art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, orzeczenie o alimentach nie ma charakteru stałego i ostatecznego. Tym samym można wnioskować o jego zmianę w razie pojawienia się nowych okoliczności. Podwyższenia wysokości alimentów można żądać, jeżeli: zwiększyły się potrzeby uprawnionego (np. dorastanie dziecka, choroba, wyższe koszty edukacji) albo zwiększyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego (np. lepiej płatna praca, dodatkowe źródła dochodu). Czytaj dalej: Alimenty na rzecz byłego współmałżonka Alimenty płacą nie tylko rodzice na rzecz dzieci. Są również możliwe alimenty po rozwodzie na rzecz byłego współmałżonka. Zgodnie z art. 60 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego, może żądać od drugiego małżonka środków alimentacyjnych wówczas, gdy znajduje się w niedostatku. Tym samym alimentów mogą żądać: małżonek winny od małżonka również winnego jak i małżonek niewinny od małżonka niewinnego. W wyroku rozwodowym, na żądanie jednego z małżonków, sąd może zasądzić alimenty od współmałżonka. Były małżonek może również żądać alimentów nie tylko w trakcie trwania sprawy rozwodowej, lecz również po orzeczeniu rozwodu, w odrębnym postępowaniu. W sytuacji, gdy tylko jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego, wówczas tylko małżonek niewinny może żądać alimentów od małżonka winnego. Wówczas nie wymaga się, aby małżonek niewinny znajdował się w niedostatku. W powyższym przypadku, alimenty mają zaspokoić usprawiedliwione potrzeby małżonka niewinnego. Wystarczy, aby rozwód pociągnął za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego. Sąd, orzekając o zasądzeniu alimentów, porównuje sytuację materialną małżonka niewinnego z jego sytuacją sprzed orzeczenia rozwodu. Jak długo płaci się alimenty po rozwodzie na rzecz eksmałżonka? Zobowiązanie do wypłaty alimentów na rzecz byłego małżonka wygasa wraz z zawarciem nowego małżeństwa przez osobę, która jest do nich uprawniona. W sytuacji, gdy alimenty płaci małżonek, który nie został uznany winnym rozkładu pożycia, wówczas to obowiązek ten wygasa z upływem 5 lat od orzeczenia rozwodu, chyba że sąd z uwagi na wyjątkowe okoliczności przedłuży ten termin. Bywa również tak, że to dzieci płacą alimenty rodzicom Zgodnie z art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Oznacza to, że rodzice mogą domagać się alimentów od pełnoletnich dzieci. Jak wynika z przepisów, najpierw o alimenty rodzice powinni się zgłosić do swoich małżonków, a potem do swoich dzieci. Jedyną przesłanką do powstania obowiązku jest stan niedostatku rodziców. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego „niedostatek występuje wtedy, gdy uprawniony nie może w pełni własnymi siłami, z własnych środków, zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb”. Sąd, badając, czy rodzice znajdują się w niedostatku, musi stwierdzić, że uzasadnione potrzeby rodziców muszą być zaspokojone przez alimenty. Aby powyższy obowiązek alimentacyjny mógł być spełniony, wymagany jest odpowiedni status majątkowy osoby obowiązanej do świadczeń alimentacyjnych, na który składają się: wynagrodzenie z pracy zarobkowej, premie, renta, emerytura oraz wszelkie inne dochody (akcje, wynajem mieszkania etc.). Czy dzieci mogą uniknąć płacenia alimentów? Tak, zgodnie z art. 1441 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, dzieci mogą uchylić się od wykonania obowiązku alimentacyjnego względem uprawnionego, jeżeli żądanie alimentów wystosowane przez rodziców jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. W przypadku poprawy sytuacji materialnej rodziców lub też pogorszenia możliwości zarobkowych dzieci można żądać zmiany umowy lub też orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego dzieci. Czytaj dalej: Co zrobić, gdy zobowiązany nie płaci zasądzonych alimentów? W przypadku, gdy osoba uprawniona do alimentów nie może uzyskać świadczenia od zobowiązanego, wówczas może starać się o egzekucję świadczeń. Tytułowi egzekucyjnemu, jakim jest wyrok zasądzający alimenty, sąd nadaje klauzulę wykonalności z urzędu tj. bez potrzeby wniosku uprawnionego. Egzekucja alimentów może być również wszczęta z urzędu na żądanie sądu I instancji, który rozpoznawał sprawę. Wierzyciel, składając do komornika wniosek o wszczęcie egzekucji, w przypadku alimentów nie musi wskazywać sposobu egzekucji i majątku dłużnika. W takim przypadku egzekucja może być prowadzona przy wykorzystaniu wszystkich dopuszczalnych sposobów, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości. To komornik przeprowadza dochodzenie w celu ustalenia zarobków i stanu majątkowego dłużnika zobowiązanego do świadczenia alimentacyjnego. Kto może uzyskać świadczenie z Funduszu Alimentacyjnego? Jeżeli uprawniony nie uzyskał świadczenia w drodze egzekucji, wówczas może skorzystać z wypłaty świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego. Do wypłaty alimentów ma prawo osoba uprawniona do alimentów od rodzica na podstawie tytułu wykonawczego pochodzącego lub zatwierdzonego przez sąd, jeżeli egzekucja okazała się bezskuteczna. Świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego przysługują osobie uprawnionej do ukończenia przez nią 18 roku życia, a gdy uczy się w szkole lub szkole wyższej – do ukończenia przez nią 25 roku życia. Świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego przysługują, jeżeli dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 725 zł. W przypadku posiadania orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, świadczenia te przysługują bezterminowo. Gdy alimenty ściąga komornik Świadczenia alimentacyjne mają uprzywilejowaną pozycję w przypadku zbiegu egzekucji alimentów i innych należności. Korzystają one z pierwszeństwa zaspokojenia przed innymi należnościami, a w przypadku zaspokojenia z kwoty egzekucji ustępują jedynie kosztom egzekucji. Alimenty w spadku Dziedziczenie długu alimentacyjnego? Czy jest takie pojęcie? Obowiązek alimentacyjny jako taki wygaśnie z chwilą śmierci osoby zobowiązanej do płacenia alimentów. Ma on bowiem charakter czysto osobisty, jako oparty na bardzo bliskiej więzi pomiędzy alimentującym a alimentowanym, np. na więzi pokrewieństwa. Osoba uprawniona do alimentów może wówczas wystąpić do sądu z żądaniem dostarczenia jej środków utrzymania przez osobę zobowiązaną do tego w dalszej kolejności, jeżeli ma oczywiście taką możliwość. Z odmienną sytuacją mamy miejsce w stosunku do alimentów, które stały się wymagalne za życia zobowiązanego, a nie zostały zapłacone osobie uprawnionej. Alimenty, które są wymagalne, stanowiące roszczenia majątkowe, wejdą w skład spadku i będą obciążać spadkobierców zobowiązanego do ich świadczenia. Należy również wskazać, że na podstawie art. 28 ust. 3 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, w przypadku śmierci osoby obowiązanej do świadczenia alimentacyjnego wygasają należności wobec funduszu alimentacyjnego (obecnego, jak i dawnego ZUS) oraz wobec organu wypłacającego zaliczki alimentacyjne. Rozmawiała Katarzyna Sudaj Tomasz Szambelan, prawnik zajmujący się prawem rodzinnym z kancelarii Michałowski Stefański Adwokaci Źródło: Płacę alimenty na trójkę dzieci. Najstarsze z nich, syn – 5 miesięcy temu skończył 18 lat. Przestał chodzić do szkoły (ale formalnie jeszcze jest uczniem), zaczął pracować i wyprowadził się od matki. Wynajmuje pokój na mieście, prawdopodobnie z dziewczyną. Co powinienem zrobić, aby już na syna nie płacić alimentów, skoro pomimo rozmów i próśb nie chce się uczyć w systemie nauki dziennej? Co z alimentami na dwoje pozostałych dzieci? Usamodzielnienie się pełnoletniego dziecka a obowiązek alimentacyjny rodzica Skoro syn podjął pracę, wyprowadził się z domu, należy domniemywać, że jest w stanie samodzielnie się utrzymywać. Z definicji obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dziecka (utrzymanie i wychowanie) wynika, że obowiązek ten ustaje dopiero wówczas, gdy dziecko osiągnie samodzielność życiową, co z reguły łączy się z możliwością podjęcia pracy zarobkowej. Możliwość podjęcia pracy zarobkowej nie może być jednak rozważana w oderwaniu od osobistej i życiowej sytuacji uprawnionego. Jeżeli mianowicie kontynuuje on naukę, uczy się zawodu, uczęszcza na kurs doskonalenia zawodowego, to za usprawiedliwione uznać należy dalsze alimentowanie go. Jak przyjął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 lutego 1998 r., I CKN 499/97, nawet zdobycie dwóch zawodów przez dziecko nie uwalnia rodziców od obowiązku świadczenia alimentów, jeżeli taki uprawniony podejmuje studia. Wykładnia art. 133 § 1 nie może bowiem pozostawać w oderwaniu od art. 94, który nakłada na rodziców obowiązek troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i należytego przygotowania go do pracy dla dobra społeczeństwa, odpowiednio do jego uzdolnień. Jest przy tym oczywiste, że jedynie efektywne studiowanie pozwala uprawnionemu liczyć na jego alimentowanie. Alimentacją jest także zaspokajanie potrzeb wychowawczych dziecka. Zobacz również: Syn nie chce się wyprowadzić Do kiedy trwa obowiązek alimentacyjny rodziców? Obowiązek alimentacyjny rodziców zatem trwa także wtedy, gdy majątek dziecka wystarcza na zaspokojenie jego potrzeb materialnych w przeciwieństwie do wychowawczych. Istotny z punktu widzenie Pana uprawnień jest pogląd, zgodnie z którym rodzice nie są obowiązani dostarczać środków utrzymania dziecku, które będąc już przygotowane należycie do wykonywania przez nie odpowiedniego dla niego zawodu, podejmuje dla podniesienia swych kwalifikacji dalsze kształcenie się, ale w studiach się zaniedbuje, nie robi należytych postępów, nie otrzymuje obowiązujących zaliczeń, nie zdaje w terminie przepisanych egzaminów, a zwłaszcza, jeżeli z własnej winy powtarza lata studiów i wskutek tego nie kończy studiów w przewidzianym w programie okresie (wyrok SN z dnia 8 sierpnia 1980 r., III CRN 144/80, OSNCP 1981, nr 1, poz. 20). Proszę zauważyć, że syn formalnie się uczy. To, czy chodzi na zajęcia, to inna sprawa. Jego nieobecności będzie Pan musiał przed sądem wykazać za pomocą dokumentacji ze szkoły. Jednocześnie wskazuje Pan, iż syn pracuje i mieszka oddzielnie. Trudno zatem, mając na uwadze przestawiony przez Pana stan faktyczny wskazać, czy istnieje szansa na pozytywne dla Pana orzeczenie, albowiem niezbędna w tego rodzaju sprawach jest wiedza na temat stanu materialnego osoby uprawnionej do alimentów, czyli Pańskiego syna. Warto byłoby zaproponować spotkanie z synem, aby ustalić, jaki jest jego stan majątkowy. Jeżeli posiada Pan taką możliwość, proszę sprawdzić profile syna na portalach społecznościowych (np. Facebook). Młodzi ludzie bardzo często zamieszczają tam różnego rodzaju zdjęcia, które mogą zostać wykorzystane przeciwko nim. Z portalu społecznościowego może się Pan dowiedzieć gdzie Pana syn spędza wakacje, gdzie się bawi i z kim, jaki jest jego standard życia. Nadto bardzo często możliwe jest powzięcie wiadomości o miejscu zatrudnienia. Nawet bowiem w sytuacji, kiedy dziecko nie uzyskuje dochodu, ale dysponuje majątkiem pozwalającym na własne utrzymanie, możliwe jest uchylenie obowiązku alimentacyjnego. Analogicznie, jeżeli dziecko porzuca szkołę lub nie kontynuuje nauki, nie mając ku temu żadnych powodów, uznać należy, iż dziecko nie podejmuje wysiłku, który od niego jest wymagany na tym etapie życia, zgodnie z obowiązującymi zasadami współżycia społecznego. Zobacz również: Jak sprawdzić czy dziecko studiuje? Pozew o uchylenie obowiązku alimentacyjnego względem samodzielnego pełnoletniego dziecka Jeżeli zdecydowałby się Pan wnosić o uchylenie obowiązku alimentacyjnego, to wówczas należy sporządzić pozew o zniesienie obowiązku alimentacji na syna, powołując wskazane wyżej argumenty oraz wskazując na obecną sytuację majątkową syna. Opłata od pozwu wynosi 5% wartości przedmiotu sporu, tj. 12 x wysokość miesięcznego świadczenia. Przykładowo: jeżeli wysokość alimentów wynosi 400 zł, czyli 12 x 400 zł = 4800 zł, opłata zatem wynosić będzie 240 zł. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie została uiszczona należna opłata. Osobiście uważam jednak, iż na tego rodzaju pozew jest jeszcze zbyt wcześnie, chyba że dowody na stan majątkowy syna uzyska Pan w drodze wymienionych sposobów. Co do pozostałych dzieci, jeżeli są niepełnoletnie, to nadal jest Pan zobowiązany płacić na nie zasądzone alimenty. Zobacz również: Alimenty na dziecko uczące się zaocznie i pracujące Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ fot. Fotolia Najlepiej załatwić sprawę alimentów polubownie – dogadać się miedzy sobą, jak dzielicie koszty utrzymania dziecka. Jest to możliwe, ale tylko przy dobrej woli obu stron. Gdy jej brakuje, sprawa kończy się walką w sądzie. Przygotuj się do sprawy Musisz wiedzieć, o jaką kwotę chcesz wystąpić. Spisz wydatki na dziecko i pomnóż je przez 12 (w pozwie podajesz kwotę rocznych alimentów), a potem podziel na pół – ojciec dziecka ma obowiązek ponosić część tych kosztów. Nie zawyżaj ich, bo będziesz musiała udowodnić je przed sadem. Zgromadź też rachunki potwierdzające inne wydatki – czynsz, media, przedszkole dziecka, zajęcia dodatkowe itp. Napisz pismo Pozew nie jest skomplikowany i możesz go napisać sama. Musisz w nim podać: imię i nazwisko dziecka, twoje dane, jako przedstawiciela ustawowego i wasz adres, dane pozwanego (ojca dziecka) wraz jego adresem, wartość przedmiotu sporu, to znaczy sumę alimentów o jakie się ubiegasz Uwaga! Masz prawo domagać się alimentów za okres nie dłuższy niż trzy lata jednak jest uzasadnienie. Musisz opisać swoje warunki (gdzie pracujesz, ile zarabiasz) i wykazać, że dziecko nie ma żadnego majątku, z którego mogłoby się utrzymać. Powinnaś także przedstawić sytuację, w jakiej jest ojciec dziecka, a która potwierdza, że może on ponosić koszty, o jakie występujesz. No i trzeba uzasadnić wysokość żądanej kwoty, przedstawiając spis wydatków na dziecko. Pismo musisz własnoręcznie Zaznacz w pozwie, że prosisz o rozpatrzenie sprawy pod twoją nieobecność. Gdybyś nie mogła być w sądzie, brak takiego zastrzeżenia spowoduje, że termin rozprawy bardzo się pozwu musisz dołączyć: odpis skrócony aktu urodzenia dziecka, wyrok rozwodowy lub akt ślubu (jeżeli jesteś mężatką), oświadczenie o uznaniu dziecka lub wyrok ustalający ojcostwo (gdy dziecko jest z wolnego związku), zaświadczenie o zarobkach z twojego zakładu pracy lub z urzędu pracy, jeśli jesteś bezrobotna i pobierasz zasiłek, wyliczenie kosztów utrzymania dziecka, kopie pozwu i wszystkich załączników. Ważne! Jeżeli ojca dziecka, wystąp do sądu z wnioskiem o ustanowienie dla niego Dołącz do pozwu wniosek o zabezpieczenie powództwa. Na tej podstawie sąd może nakazać płacenie alimentów jeszcze w trakcie trwania procesu. Zobacz też: alimenty na dziecko bez rozwodu Rozprawa w sądzie Przygotowany pozew (w trzech kopiach – dla sądu, pozwanego i dla ciebie) składasz w biurze podawczym sądu rejonowego. Możesz też wysłać go pocztą (listem poleconym!). Do rozpoznania sprawy o alimenty właściwy jest sąd, w którego okręgu mieszka dziecko lub jego ojciec – wybór należy do Złożenie pozwu jest bezpłatne. Możesz również poprosić sąd o ustanowienie dla ciebie adwokata z urzędu. Sąd ustala alimenty, kierując się zarówno usprawiedliwionymi potrzebami dziecka, jak też zarobkowymi i majątkowymi możliwościami zobowiązanego, czyli jego ojca. To znaczy, że bierze pod uwagę nie tylko faktyczne wynagrodzenie, ale bada też predyspozycje i rzeczywiste możliwości zarobkowania (zdarza się bowiem, że pozwany podejmuje gorzej płatną pracę, aby mniej płacić). W wyroku sąd określa wysokość alimentów, termin płatności a także sposób ich przekazywania. Jeżeli nie będziesz zadowolona z orzeczenia, możesz odwołać się od niego do sądu okręgowego. Masz na to 14 dni od otrzymania wyroku z Tytułowi egzekucyjnemu, zasadzającemu alimenty sąd nadaje z urzędu klauzulę wykonalności a tytuł wykonawczy doręcza wierzycielowi. Złóż wyrok do komornika Jeżeli mimo wyroku sądowego ojciec dziecka nadal nie płaci alimentów, będziesz musiała go do tego zmusić. Jeżeli ma stałą pracę, możesz złożyć wyrok (prawomocny, opatrzony klauzulą wykonalności) w jego firmie. Gdy ojciec dziecka jest rencistą (emerytem) – wyrok należy złożyć w ZUS. Możesz też powierzyć egzekucję komornikowi. Wtedy u niego składasz wyrok opatrzony w klauzulę wykonalności wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji (ten ostatni możesz wypełnić na miejscu, w kancelarii komorniczej).Ważne! Zlecając egzekucję długu, nie musisz wskazywać komornikowi, z czego ma prowadzić egzekucję. To on ma obowiązek ustalić, gdzie dłużnik mieszka, pracuje, jakie ma inne dochody czy majątek. Jeżeli napotka na trudności, może poprosić o pomoc policję. Podanie majątku dłużnika przyśpieszy jednak egzekucję. Komornik ma spore możliwości, by przymusić dłużnika do pracy, która umożliwi egzekucję świadczenia. Gdy ojciec dziecka uchyla się od zarobkowania, komornik powinien powiadomić o tym gminę, na terenie której mieszka oporny tatuś. Ta może skierować dłużnika do prac interwencyjnych (np. sprzątanie terenu). Po roku zalegania z alimentami, komornik ma prawo zgłosić dłużnika do rejestru dłużników wiedzieć. Od lipca 2015 r. osoba zalegająca z płatnością alimentów może zostać wpisana na listę dłużników we wszystkich biurach informacji gospodarczej. Zgłoszenia do rejestru może dokonać nie tylko gmina odpowiedzialna za wypłacanie alimentów z funduszu alimentacyjnego, ale także osoba opiekująca się dzieckiem, którego drugi rodzic uchyla się od płacenia zasądzonych należności. Wpis do BIG Monitora wynosi tylko 1 zł. Alicja Hass autorka jest redaktorem Przyjaciółki i Pani Domu Przeczytaj również: Zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego, czyli alimenty mogą ulec obniżeniu. Do stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków uzasadniająca obniżenie alimentów sąd weźmie pod uwagę to, czy po wydaniu ostatniego orzeczenia dotyczącego wysokości alimentów, które ma ulec zmianie, nastąpiła istotna zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Alimenty mogą zostać obniżone zazwyczaj wówczas, gdy w sposób istotny zmniejszyły się możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do świadczeń alimentacyjnych lub te możliwości ustały całkowicie, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie kwoty ustalonej we wcześniejszym orzeczeniu. W wypadku istotnego zmniejszenia się możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego i równoczesnego istotnego zwiększenia się zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, powództwo o obniżenie alimentów będzie mogło zostać uwzględnione jedynie wtedy, gdy zmiana w zakresie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego jest znaczniejsza. Zmianą stosunków uzasadniająca obniżenie alimentów to taka zmiana, która ma charakter trwały. W związku z tym jeśli mamy do czynienia z przerwą w zatrudnieniu bo np. osoba wnosząca o obniżenie alimentów została zwolniona z pracy z przyczyn od niej niezależnych, i ma jednocześnie możliwość podjęcia wkrótce innej pracy, to wówczas zazwyczaj brak będzie podstaw do uwzględnienia powództwa o obniżenie alimentów z powodu samej przerwy w zatrudnieniu. W takiej sytuacji nie ma powodów, aby alimenty uległy zmianie. Czytając powyższe łatwo zauważyć, że o tym czy alimenty zostaną obniżone decydują powody takie same jak w przypadku ustalania alimentów, czyli zależeć to będzie od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, ale także od ISTOTNEJ zmiany któregoś z tych elementów. Podstawą powództwa o obniżenie alimentów może być tylko zmiana stosunków, która nastąpiła nie wcześniej niż po uprawomocnieniu się wyroku zasądzającego alimenty. Chodzi tu również o te „stosunki”, które zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym stanowiły podstawę ustalenia, że dziecko znajduje się w sytuacji uprawniającej je do żądania alimentów od rodzica, i to w przyjętej w wyroku wysokości. Po raz kolejny sąd będzie sprawdzał czy nadal istnieje niemożność samodzielnego utrzymania się przez dziecko i jest brak dochodów z majątku dziecka wystarczających na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. W postępowaniu cywilnym o alimenty będzie również badany wkład osobisty w starania rodzica o utrzymanie i wychowanie dziecka. Zmiana tych stosunków może uzasadniać odpowiednią zmianę orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Czy rodzic ma kontakt z dzieckiem, jak ten kontakt z dzieckiem wygląda, co się zmieniło w zakresie kontaktów z dzieckiem od czasu ostatniego ustalania wysokości alimentów, czy rodzic zobowiązany przekazuje dziecku jakieś rzeczy materialne ponad, czy tylko przekazuje pieniądze. Pozew o obniżenie alimentów powinien odpowiadać warunkom przewidzianym dla pozwu. Sądem właściwym rzeczowo do rozpoznania sprawy o obniżenie alimentów jest sąd rejonowy, sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania. Osobą legitymowaną do wystąpienia z powództwem o obniżenie alimentów jest zobowiązany do świadczeń alimentacyjnych. Wartość przedmiotu sporu określaną w pozwie o obniżenie alimentów i od której zależy wysokość opłaty sądowej stanowi różnica pomiędzy dotychczasową wysokością raty alimentacyjnej a dochodzoną wysokością takiej raty w skali roku. Od wyroku wydanego w sprawie o obniżenie alimentów przysługuje apelacja do sądu okręgowego. Adwokat wskazuje, że jeżeli rodzic np. pełnoletniego dziecka uzna, że nie ma już obowiązku alimentowania względem dziecka, to zasadniczo nie może zaprzestać płacenia samowolnie. Powinien wystąpić do sądu o zwolnienie z obowiązku alimentacyjnego. Jeżeli celem powództwa jest całkowite zniesienie obowiązku alimentacyjnego, wówczas można złożyć w sądzie rejonowym pozew o ustalenie nieistnienia obowiązku alimentacyjnego. W takim procesie należy wykazać, udowodnić, że dziecko może utrzymać się już samodzielnie. Należy udowodnić Adwokat zwraca uwagę, że zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności sąd nie ma obowiązku zarządzania dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron zawartych w pozwie lub odpowiedzi na pozew i wykrycia środków dowodowych pozwalających na udowodnienie racji powoda lub pozwanego, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy. Należy mieć świadomość, że to strona jest obowiązana wskazać dowody dla stwierdzenia faktów i musi liczyć się z negatywnymi konsekwencjami nieudowodnienia. Należy pamiętać, że zgodnie z art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, a według art. 232 Kodeksu postępowania cywilnego strona w postępowaniu sądowym zobowiązana jest wskazywać fakty, oraz dowody na potwierdzenie swoich twierdzeń.

czy latwo obnizyc alimenty